Ds Andrè van den Berg

Lees reeks by DIE SEËN VAN PROTESTANTISME

Heidense simbole en gebruike

1.   Menseverering

Nêrens ter wêreld word een mens soos God verheerlik soos in die Vatikaan nie.   Miljoene mense vereer en aanbid die pous op afgodiese wyse.  Ander buig weer in weerwil van God se verbod in Ex.20:5 voor die pous neer.  Tydens inwydingsgeleenthede lê jong priesters selfs uitgestrek voor hom.

Die pous word selfs internasionaal bewonder.  Oud president George W Bush het by geleentheid gesê dat as hy in die pous (Benediktus XVI) se oë kyk, hy God sien.   Die pous is in werklikheid niks anders as ʼn moderne weergawe van die Babiloniese songod nie.

Roomse simbole en ampsdrag laat ʼn mens wonder wie eintlik in die RK aanbid word?   Heidene gebruik graag godsdienssimbole om hul gode mee te vereer.  So ook Rome.   Baie van Rome se simbole kom oorspronklik uit Egipte, Babel en Rome, en is vir Protestante hinderlik: “Moenie in dieselfde juk trek saam met ongelowiges nie, want watter deelgenootskap het die geregtigheid met die ongeregtigheid, en watter gemeenskap  het die lig met die duisternis?  Of watter ooreenkoms het die tempel van God met die afgode? (2 Kor.6:14,16).

2.   Beeldediens

Die RK is so vol afgode dat dit niks van koning Belsasar se paleis in Babel verskil nie.  “Hulle het wyn gedrink en die gode van goud en silwer, koper, yster, hout en klip geprys” (Dan.5:4).   Rome sweer dat sy nie afgodery bedryf nie terwyl sy van beeldediens deurtrek is waarvan die Maria-beelde die gewildste is.   In Suid-Amerika en die Filippyne is swierige optogte met beelde van haar baie gewild, maar ook Babilonies van oorsprong:  “Hulle wat goud uit die geldsak skud en silwer afweeg met die weegskaal, huur ʼn goudsmid, en hy maak daar ʼn god van;   hulle kniel neer, ook buig hulle.  Hulle hef hom op die skouer;  hulle dra hom en sit hom op sy plek neer … neem dit ter harte, o afvalliges!” (Jes.46:6-8).

Rome maak haar baie ernstig skuldig aan die verbreking van die eerste twee gebooie.   Die Vatikaan het selfs die tweede gebod “Jy mag vir jou geen gesnede beeld of enige gelykenis maak.... Jy mag jou voor hulle nie neerbuig en hulle dien nie....” uit haar amptelike kategismus verwyder en tiende gebod in twee verdeel om weer by 10 gebooie uit te kom! 

Die Roomse beelde van Christus aan die kruis stuit Protestante teen die bors.  Protestante aanbid ʼn verrese Jesus wat nie meer aan ʼn kruis hang nie.  Roomse afbeeldings van Christus is dikwels met ʼn stralekrans voorsien; die heidene se songod.

Rome bid ook tot heiliges – mense wat uitsonderlike diens aan die RK gelewer het en ʼn paar jaar na hul dood tot heiliges verklaar is en skaamteloos vereer word.   So huisves die Vatikaanstad talle gebalsemde liggame van pouse voor wie daar gereeld gekniel en gebid word.

3.  Kruise en kruistekens

Die RK het baie raakpunte met die Kerk van Satan soos bv. vreemde rituele, gedrapeerde priesters, dig-sang en die onderstebo kruis soos op talle van die pous se amptelike stoele duidelik te sien is.  Die maak van die kruisteken oor die bors word as bewaringsteken teen bose magte gesien en is Babilonies van oorsprong.  Heidene wat by verborgenhede ingelyf was, het die kruisteken as bewaringsteken teen bose magte gemaak.

Die kruissimbool is minstens 1 500 jaar ouer as die Christelike kerk self en is deur heidene gebruik.   Die vroeë Christene het hul daarvan weerhou om Christus in sy staat van vernedering aan ʼn kruis voor te stel.   Sy staat van verhoging en verheerliking as die verrese Oorwinnaar oor die dood was belangriker.  Daarom het die eertydse Christen-kunstenaars niks van die kruisiging uitgebeeld nie.

Die eerste uitbeelding daarvan was eers in die vyfde eeu toe ʼn kruissimbool op ʼn houtdeur van die Santa Sabina-katedraal (Rome) aangebring is.  Die Roomse kruis spot in werklikheid met Christus omdat ʼn dooie Jesus daaraan hang en word as ʼn beskerming-amulet om die nek gedra.

Die Maltese kruis om die pous se nek, is ook heidens van oorsprong.   Daarmee het die heidene, Shamash die god van son en geregtigheid, vereer.   Beelde en reliëfs van ou Assiriese konings bewys dat hulle hierdie kruis lank voordat die Ridders van Malta dit die Maltese kruis genoem het, gedra.   In Nazi-Duitsland is dit die ysterkruis genoem en selfs in die swastika aangebring

4. Kerse

Rome se gebruik van lampe en kerse is ook Babilonies van oorsprong.  Oral waar beelde van die Maria-demoon in ʼn nis geplaas word, moet daar altyd kerse brand al is dit helder oordag.  Dis eie aan Babel se heidense beeldeverering seremonies.    Die Boek van Barug vertel hoe heidene kerse vir hulle afgode laat brand het.

Die vroeë Christelike kerk het glad nie kerse in godsdiensseremonies gebruik nie omdat dit toe alreeds as heidens beskou is.   Kerse is eers ongeveer drie honderd jaar later in die kerk ingevoer.  Die Christen skrywer Lucius Lactantius lewer in die vierde eeu felle kritiek daarop en sê dat dit dwaas is om kerse vir God te brand asof Hy in die duisternis leef.

Rome gebruik lampe en kerse omdat sy in werklikheid in ʼn geloofsnag vasgevang is.   Miljoene mense wat in hierdie geestelike donker leef, gaan verlore.   Hulle het soos grotdiertjies aan die duisternis gewoond geraak.

5.  Hooftooisels

Roomse kerklui dra net soos die ou Egiptiese sonpriesters ook skedel-musse.   Rome noem dit ʼn zucchetti, die Jode ʼn yarmulke en die Moslems ʼn kufi. Die dra daarvan is onbybels: “Want ʼn man moet die hoof nie bedek nie, omdat hy die beeld en heerlikheid van God is....” (1 Kor.11:7). .

Die heuwel waarop die Vatikaan baie eeue later gebou is, was in die ou tyd die plek waar ʼn reuse tempel vir die godin Astarte, godin van vrugbaarheid, gestaan het.  Haar priesters het ook skedel-musse gedra.  In Rigt.10:6 waarsku God teen enige gedienstigheid aan haar.

Die vis-hooftooisel (mitre) van Roomse kerklui is ook heidens van oorsprong en deur die priesters van Dagon, die vis-god van Babilon, gedra.   Dis in die vorm van ʼn oopbek-vis met ʼn kleed wat die res van die lyf vorm.   In Rome is dit deur die hoofpriester van Astarte gedra.  “En Ek sal my oordele oor hulle uitspreek, weens al hulle boosheid; dat hulle My verlaat het en vir ander gode rook laat opgaan het en hulle voor die werke van hulle hande neergebuig het” (Jer.1:16)

Op hierdie vis-hooftooisel pryk ʼn seskantige ster.   Seskantige sterre is die sterkste simbool van Satan se mag.   Dis in Babel, Egipte en Assirië deurlopend in afgodery gebruik.  Sataniste en hekse gebruik dit tot vandag toe nog om die krag van bose geeste te verkry.

In haar boek “Lucifer is the true God“ het Helena Blavatsky hierdie seskantige ster in die embleem van haar bose Teosofiese Gemeenskap (1875) ingebou.   Leke ken dit as die Ster van Dawid. Koning Dawid het in der waarheid nooit ʼn ster-simbool gebruik nie.  Geleerdes sê dat Salomo dit tydens sy verval in afgodery begin gebruik het.

Stefanus, die eerste Christen-martelaar, kla die Joodse leiers van sy tyd aan: “Ja, julle het die tent van Molog opgeneem en die ster van julle god Remfan, die beelde wat julle gemaak het om hulle te aanbid...” (Hand.7:43).

Benewens die seskantige ster, gebruik Rome ook ʼn agtkantige ster.  Dit is ook heidens van oorsprong.  Daarmee het die heidene die godin Ishtar vereer wat met die planeet Venus verbind word.    Die Babiloniese ster-kultus is die kern van astrologie.  In die Petruskerk sit die pous in die middel van nie minder as agt van hierdie agtkantige sterre nie!

6   Demoniese simbole

Die Bybel noem die satan ʼn slang (Openb.12:9) sowel as ʼn draak: “En hulle het die draak aanbid wat die dier mag gegee het....” (Openb.13:3).   Roomse kerke is vol beelde en afbeeldings van drake wat selfs op die wapens van talle pouse voor kom.   Wie word in die RK aanbid? “Maar die Gees sê uitdruklik dat in die laaste tye sommige van die geloof afvallig sal word en verleidende geeste en leringe van duiwel sal aanhang” (1 Tim.4:1).

Die dennebol-simbool bo op die pous se ampstaf is ook heidens van oorsprong.  Dennebolle het in Babel, Egipte en Griekeland skakeling tussen die fisiese en geesteswêreld gesimboliseer.   Dit was egter Egipties van oorsprong en was die simbool van Osiris, die Egiptiese Messias, wat vir sy mense gesterf en wie se moeder, Isis, daarna vereer is.   Die Vatikaan beskik oor die grootste dennebol simbool ter wêreld.   Dit het eeue lank ʼn fontein in Rome langs ʼn tempel vir Isis versier en is later van jare na die Vatikaan verskuif.

7.   Skakeling met dooies

Die RK maak haar ook aan die gruwel van nekromansie, skakeling met dooies, skuldig.    Bose geeste doen hulle dikwels as die geeste van ontslapenes voor en verskyn selfs aan mense, selfs as die maagd Maria.   Hierdie Maria-demoon doen haar as  die geseënde moeder van Christus voor maar is in werklikheid ʼn bose gees.  Verskynings van haar betower pouse, kardinale, biskoppe, priesters en lidmate deur die eeue.  Jesus waarsku: “Julle het die duiwel as vader, en die begeertes van julle vader wil julle doen...” (Joh.8:44).

8.   Geheimsinnigheid

Babilon se ganse godsdiens het om die as van geheimsinnigheid gedraai.   “en op haar voorhoof was ʼn naam geskrywe:  Verborgenheid, die groot Babilon,  die moeder van die hoere en van die gruwels van die aarde” (Openb.17:5).   Die RK maak geen geheim van haar geheimsinnige karakter nie.   Selfs haar ampstaal is in ʼn verborge taal (Latyn) wat deur min mense verstaan word.   Niks in die RK is oop en bloot soos in Protestantse kerke nie.  Alles is in verborgenheid gehul.  Nee, gelowiges beoefen nie verborgenhede nie.  Geheimsinnigheid verberg gewoonlik bose dinge.  In Protestantse kerke is alles helder en duidelik. 

Wanneer Paulus aan gelowiges oor die “verborgenheid van die ongeregtigheid” (2 Thess.2:7) skryf, verwys hy waarskynlik na Babiloniese verborgenhede wat toe alreeds in sekere Christelike kringe kop uitgesteek het.   Die leer van hierdie geheimsinnige teëparty is nie openlik die kerk ingedra nie, maar is toe al in die geheim beoefen om mense van die eenvoud van die Christelike geloof te vervreem.   Die RK sou dit later openlik beoefen!

Rome gebruik Latyn as kerktaal omdat hierdie taal hom taalkundig daartoe leen om geheime betekenisse in ʼn onskuldige teks te versteek.  Dit klink uiteraard ook geheimsinnig en prikkel mense se nuuskierigheid.   Latyn het ongelukkig ʼn deur vir die satan in die RK geopen soos uit haar Paasfees-jubellied duidelik is.   In Engels vertaal lui hierdie bose lied as volg:

“Flaming Lucifer finds Mankind, I say: Oh Lucifer who will never be defeated, CHRIST IS YOUR SON!  Who came back from hell, shed his peaceful light and is alive and reigns in the world without end."

Toe die RK eeue gelede in Noord-Afrika gevestig is, het Rome botweg geweier om inheems te word en met Latyn as kerktaal volhard.   Niemand het dit verstaan nie.  En so het die satan verhoed dat die Evangelie van verlossing in Christus verlorenes bereik en kon Islam later hierdie lugleegte vul.

Rome is ook al eeu lank vir haar dig-sang  (Engels: chanting) bekend.  Sy beskou dit as ʼn geestelike musiekvorm wat mense deur gebedsbegeestering van hulself laat vergeet om God te verheerlik.   Dig-sang is egter nie eie aan Rome nie.  Hekse en heidene gebruik dit ook om krag aan hulle toorkuns te verleen.

9.   Die vagevuur

Die leer van die vagevuur is ʼn ernstige vergryp wat by Rome se dwaalleer oor boetedoening aansluit.   Rome verkondig dat die straf op sonde by wyse van die vagevuur verlig kan word.   Hierdie weersinswekkende leuen was een van die groot aansporings om die Hervorming te loods.

Met die leer van die vagevuur verkondig Rome dat indien ʼn lidmaat sterf en nie vir die hemel gereed is nie, hy vir ʼn bepaalde lank in ʼn nadoodse vuur gereinig word totdat hy reg is om hemel toe te gaan.   God bepaal self die tydsduur van hierdie reiniging.

Sou mense egter vir die RK geld gee, kan priesters op gesag van die pous vir so ʼn siel bid waarna God die tydsduur van sy pyniging verkort.   Dit word aflate genoem.  Die Petrus-kerk in die Vatikaan is eeue gelede op so ʼn bedrieglike wyse gebou.   Alhoewel die RK ontken dat aflate nog steeds betaal word, het sy nog nooit hierdie dwaling herroep nie.