Ds Andrè van den Berg

“Maar sy het hulle op die dak laat klim en hulle weggesteek onder die vlasstoppels wat op haar dak oopgegooi was” - Jos.2:6                                             

Net meer as ʼn jaar gelede was die wêreld aangegryp toe ʼn Maleisiese vliegtuig op 8 Maart 2014 met 239 passasiers oppad na Beijing skielik van die radar verdwyn en vermoedelik iewers in die see geval het.  Die soektog wat daarna onderneem is, was die omvattendste in die lugvaartgeskiedenis.  Ses en twintig lande het met duur soekapparaat daaraan deelgeneem maar sonder sukses.  Dis vandag nog ʼn raaisel hoe dit so skielik van die radar kon verdwyn het!

Menslike soekapparaat het sy beperkings, maar nie God s’n nie.  Mense kan van enige radar verdwyn, maar nie van God s’n nie.  Luister wat sê die profeet Hanani vir koning Asa: “...want die Here – sy oë deurloop die hele aarde om diegene kragtig te steun wie se hart onverdeel op Hom gerig is.” (2 Kron.16:9).

Toe Job in sy beproewing wonder of hy nie dalk van God se radar af verdwyn het nie, bemoedig sy een vriend hom: “Want sy oë is op die weë van die mens, en Hy sien al sy voetstappe” (Job.34:21).  Ja, die reënboog van God se genade oorspan alle storms van die lewe soos Job dan ook geleer het.

God se arms van genade is altyd na sy kinders in nood uitgestrek.  Daarom kan gelowiges nooit van God se radar af verdwyn nie: “Die Here is in sy heilige paleis ; die troon van die Here is in die hemel; sy oë sien, sy ooglede toets die mensekinders” (Ps.11:4).

Dit bring ons by die verhaal van Ragab; ʼn aangrypende, bemoedigende verhaal van hoe ʼn mens wat op God vertrou nooit van sy radar kan verdwyn nie.  Van Jos.2:1 tot aan die einde van die verhaal van Ragab orkestreer die almagtige, alomteenwoordige God die ganse gebeure sodat hierdie vrou se naam vir ewig in die annale van die geskiedenis van die Bybel opgeteken sou staan.

Israel was oppad na Kanaän, destyds ongeveer drie maande te voet van Egipte af.  Dit was egter nie die eerste keer dat verkenners daarheen gestuur is nie.  Die eerste poging het lelik op Israel geboemerang.   Toe 10 van die verkenners met ʼn negatiewe verslag by Moses opdaag, het die volk hulle geglo en wou die ander twee wat met ʼn positiewe verslag opgedaag het daar en dan doodmaak.  Dit het God baie kwaad gemaak waarna Hy hulle 40 jaar lank in die woestyn laat rondswerf het totdat die hele geslag van wederstrewiges uitgesterf het.

In Jos.2 sien ons God se hand in Josua se besluit om die twee verkenners na Jerigo te stuur.  Dit was deel van God se heilsplan met Israel dat die twee verkenners daardie spesifieke vrou moes ontmoet.  Sy moes kort tevore tot die geloof in God gekom het want hoor hoe praat sy met die verspieders: ” ...want ons het gehoor dat die Here die water van die Skelfsee voor julle by julle uittog uit Egipte laat opdroog het en wat julle die twee konings van die Amoriete, Sihon en Og, oorkant die Jordaan aangedoen het, dat julle hulle met die banvloek getref het.  Toe ons dit hoor, het ons hart gesmelt; sodat daar by niemand enige moed meer oorgebly het teenoor julle nie; want die Here julle God, Hy is die God in die hemel daarbo en op die aarde hieronder” (Jos.2:10,11).

Hoe groot was die verbasing seker nie op die twee Joodse verspieders se gesigte toe hierdie heidenvrou met oortuiging, eerbied en ontsag van God getuig het nie! Dit is die wonder van die uitverkiesing!   God raak mense in sy genade aan wat vir ander onwaardig lyk.  Ragab het niks van God se reddingsdade gesien nie. Sy het maar net gehoor en geglo soos Jesus eeue later vir Thomas gesê het: “ ... salig is die wat nie gesien het nie, maar tog geglo het” (Joh.20:29).

Ragab se getuienis was verstommend.  Miskien het die twee Joodse verspieders skaam gevoel - hul vaders het gesien maar nie geglo nie en hier staan ʼn heidense vrou met ʼn slegte naam wat slegs gehoor en toe geglo het!  Hoe sluit dit nie aan by wat Jesus eeue later vir die kerklui gesê het: “ ...Voorwaar Ek sê vir julle, die tollenaars en die hoere gaan voor julle in die koninkryk van God” (Mt.21:31).

Die skrywer van Hebreërs stel dit treffend: “Wie was dit dan wat gehoor het en Hom verbitter het?  Was dit nie almal wat onder leiding van Moses uit Egipte gegaan het nie?  En op wie was Hy veertig jaar lank vertoornd?  Was dit nie op die wat gesondig het, wie se lyke in die woestyn geval het nie?” (3:16,17).

Ragab se geloof het nie God se radar ontglip nie. “...want die Here – sy oë deurloop die hele aarde om diegene kragtig te steun wie se hart onverdeel op Hom gerig is...” (2 Kron.16:9).  Daarom het God haar gebruik om die twee verspieders se ontsnaproete te beplan en suksesvol uit te voer.

Toevallig of per ongeluk is woorde wat nie in God se woordeboek voor kom nie.  Alles verloop volgens sy plan.  Nie eens die magtige Farao kon iets daaraan verander nie.  So het God ook die voete van die twee verspieders spesifiek na Ragab se huis gelei en na geen ander een nie.  God het ʼn afspraak met Ragab gehad!

Baie jare later sou God nog ʼn heidenvrou wat Hom as Here leer ken het gebruik om sy heilsplan verder uit te voer.  Haar naam was Rut.   Sy was ʼn Moabiet wat op ʼn jong leeftyd kinderloos weduwee geword het.  Ons ken die verhaal goed hoe sy saam met haar skoonmoeder Naomi na Israel teruggekeer het.

Maar het u geweet dat Ragab en Rut familie sou word?  Ragab was Rut se tweede skoonmoeder.  Ons lees dat Rut met Boas getrou het.  Hy was die seun van Salmon en sy moeder se naam?  Ragab!   “...en Salmon die vader van Boas by Ragab, en Boas die vader van Obed by Rut, en Obed die vader van Isai, en Isai die vader van koning Dawid...” (Mt.1:5,6).  Watter familieband was daar dus tussen Ragab en koning Dawid?  Sy was sy oumagrootjie.

Hoe wonderlik is God se radar darem nie!  Niks ontglip sy oë nie.  “Waar sou ek heengaan van u Gees en waarheen vlug van u aangesig?  Klim ek op na die hemel, U is daar; en maak ek die doderyk my bed, kyk, U is daar!   Neem ek die vleuels van die dageraad, gaan ek by die uiteinde van die see woon, ook daar sou u hand my lei en u regterhand my vashou” (Ps.139:7-10).

God het juis vir Jesus in die volheid van die tyd gestuur om diegene wat weens sonde en ongeregtigheid van die wêreld se radar af verdwyn het, op te spoor en na ʼn veilige landingsplek terug te bring.  Ná die bekering van ʼn hooftollenaar met die naam Saggeus, som Jesus die doel van sy koms na die aarde met die volgende bekende woorde op: “Want die Seun van die mens het gekom om te soek en te red wat verlore was” (Luk.19:10).  Saggeus het interessant genoeg ook in Jerigo gewoon.

By geleentheid kom Jesus by ʼn hokkie verby waar Mattheus, ʼn tollenaar, aan diens was. Tollenaars was in die oë van die Jode veragtelik omdat hulle in diens van die volksvyand, die Romeinse owerheid, was.   Gevolglik het Jode hulle in dieselfde kategorie as straatvroue geplaas en geglo dat hulle uit God se radar van genade was.

Met die bekering van Mattheus het Jesus vir die Jode ʼn les geleer – niemand is buite God se radar nie, selfs nie eens straatvroue as hulle tot bekering kom nie.  Dink maar aan die vrou wat Jesus se voete met die kosbare salf gesalf het.  Hoe het God se genade nie helderder as sy oordeel geskitter nie!

Dit bring ons by die een groot waarheid – niemand is so verlore dat Christus hom nie kan red nie.  Ja, niemand kan van God se radar af verdwyn nie.   Dink maar net aan die misdadiger aan die kruis langs Jesus.  Vir die skare was dit ʼn uitgemaakte saak dat hierdie man nie gered kon word nie.  Hy het van God se radar van genade verdwyn.   Dan bewys Jesus hulle verkeerd.  “Vandag sal jy saam met My in die paradys wees”.

Dit maak nie saak wat met jou in die lewe gebeur nie.  Al gaan jy deur die ergste lewensstorms.  As jy gedink het dat jy van God se radar af verdwyn het, dink weer!

Amen!