LW Bienedell

Lees reeks by Stryd teen vreemde oorheersing

Parallelle in die stryd tot vryheid

Vry van Oorheersing

In 1942 het daar ‘n merkwaardige boek verskyn met die titel Paul Kruger — Christen-volksman -staatsman deur dr F Postma. Dit is 27 jaar voor die stigting van die Herstigte Nasionale Party. Die lees van die besondere boek in die jaar 2002 openbaar talle ooreenkomste tussen die stryd wat Paul Kruger gevoer het en die van die HNP sedert 1969. In hierdie artikel sal net enkeles daarvan kortliks behandel word.

Dr Postma skryf onder meer: “Die Republieke se binnelandse politiek was voortdurend in gevaar om deur magte buitekant die grense oorvleuel en beheers te word. Dit is hierdie handhawing op eie gebied van ‘n gedragslyn om verworwe vryheid in alle opsigte te verseker wat soveel wrywing veroorsaak het. Sommige leiers van die volk was nabysiende, ander versiende; vir oombliklike voordeel of voordele was die nabysiendes, sonder dat hulle die komende gevare gesien het, meestal bereid om die lokstemme te volg, terwyl die versiendes waarskuwende stemme laat hoor het. Tweespalt is dan onvermydelik. Die nabysiendes het meestal die mooi naam van ‘vooruitstrewendes’ verkry, terwyl die versiendes uitgemaak is vir ‘bekrompe’ en ‘backvelders’, die ‘remskoene’.

Paul Kruger die ‘Remskoen’

Paul Kruger was in hierdie opsig ‘n ‘backvelder’ en ‘remskoen’, skryf Postma, juis omdat hy ver gesien het. Dit is hierdie blik in die toekoms wat hom ook in die burgertwiste kant laat kies en beslis laat optree het. Paul Kruger se versiende blik in die toekoms het spreekwoordelik geword.

‘n Enkele voorbeeld kan hier aangehaal word. Toe Shepstone in 1877 vir pres Burgers se regering laat weet het dat hy Pretoria toe kom om sake in die Republiek te ondersoek, het Paul Kruger gevaartekens gesien en pres Burgers gewaarsku dat Shepstone slegs toegelaat mog word om alleen te kom onder gewapende begeleiding van burgers. Daar is nie op Paul Kruger se raad ag geslaan nie. Shepstone het 25 troepe saamgebring en die Transvaal geannekseer.

Verkramptes en Verligtes

Net soos Kruger uitgemaak is vir bekrompe, ‘n backvelder en ‘n remskoen, is mnr Jaap Marais en sy manne in 1969 uitgemaak as ‘verkramp’ en agter die tyd, juis omdat hulle ver in die toekoms kon sien. Hulle tydige waarskuwing dat gemengde sport in Suid Afrika sal lei tot ‘n swart meerderheidsregering is beantwoord deur ‘n gehoonlag deur die vooruitstrewendes of om die mooi nuwe naamte gebruik die, ‘verligtes’.

Afrikaners soos dr. Andries Treurnicht en dr. Connie Mulder het verklaar dat ‘n mens nie ‘n nuwe party stig oor sport nie. Hulle bly in die Nasionale Party en word van een verandering en toegewing en aanpassing na die ander gesleep. Totdat Vorster in 1975 self sê: “Ek beskou die VSA as die leier van die vrye wêreld en gevolglik ook as my leier.” Dus, in teenstelling met dr Verwoerd, was hy en sy party ‘n volgeling van die Amerikaanse maghebbers wat hulle wil aan Suid Afrika opgedwing het.

Vorster en NP: die Buitelandse Belange

Net soos Vorster en sy party ‘n handlanger van buitelandse magte geword het, is daar ook deur allerlei truuks gepoog om vir Paul Kruger vir hulle belange te laat werk. “Shepstone, Carnarvon en Beach, laasgenoemde twee was agtereenvolgens ministers van kolonies, het gou gesien dat die sterk man in Transvaal hierdie Paul Kruger van Rustenburg was. Hulle sou enige prys betaal om hom as bondgenoot te kry, net soos Rhodes dit later sou probeer doen.” Postma gee ‘n paar voorbeelde en skryf dan: “Hierdie politiek van die Engelse in Suid Afrika is in ons geskiedenis baie goed bekend. So was ook die politiek van Rome in die dae van sy heerskappy. Die magtige Romeinse ryk het die leuse geken: ‘Verdeel en heers.’ Die Romeine het die kuns goed verstaan om in lande wat deur hulle verower is, verdeeldheid te saai. Om in daardie magtige ryk ‘n posisie te kon beklee met ‘n baie ruim vergoeding was ‘n lokaas te aantreklik en bekoorlik om versmaai te word. Die gevolg was dat byna in alle lande wat deur die Romeine verower is, leidende persone spoedig troue dienaars van hul veroweraars geword het om hulle eie volk nog meer te verkneg en in slaweny te laat sug. So het talle eertydse volksleiers in die ou geskiedenis volksverraaiers geword, meer Romeinsgesind as die gebore Romein self. Dit spreek vanself dat deur die optrede van sulke manne die volk hopeloos verdeel en die volkskrag gebreek word. Hierdie innerlike, moordende verdeeldheid het dan die Romeine in staat gestel om te heers en al hoe sterker te word.”

Kyk maar vandag hoeveel sogenaamde Afrikaners neem deel aan verkiesings in die huidige bestel om op die betaalstaat van die Afrikanervyandige regime te kom.

Kruger swig nie voor Buitelandse druk

In die boek skryf dr F Postma: “Kruger het volstrek geweier om binnelandse aangeleenthede te behandel met iemand wat daar niks mee te doen het nie. Geweier, omdat hy tereg daarin gesien het dat dit ’n invalspoort is om die onafhanklikheid te ondermyn.” Dit sluit aan by die siening van dr HF Verwoerd toe hy verklaar het: “Daar kan nie toegelaat word dat Amerika basiese beginsels voorskryf waarop die hele lewenswyse van Suid-Afrika gefundeer is nie.... Integrasie hier sal beteken dat die Blankes in die Swart massas opgeneem sal word en die Blanke beskawing sal heeltemal verdwyn. Daarom kan Suid-Afrika nie toelaat dat Amerika poog om die houding van die Suid-Afrikaanse bevolking te verander nie”.

Toe hierdie beginselstandpunt deur John Vorster prysgegee is na die sluipmoord op dr. Verwoerd, is die manne van die HNP uit die Nasionale Party (NP) geskop omdat hulle geweier het om op sleeptou geneem te word deur liberaliste en Kommuniste van agter die masker van “verandering” en “aanpassing”. En toe hulle die HNP gestig het om die politieke stryd voort te sit vir die beginsels en waardes waarvoor hulle as lede van die NP geveg het, toe sê Afrikaners soos dr. Andries Treumicht en dr. Connie Mulder ‘n mens stig nie ‘n party oor sport nie.

Britse haatveldtog

Vir mnr Jaap Marais, mnr Willie Marais en ander manne van die HNP is ministersposte en direkteursposte aangebied, maar net soos Paul Kruger het hulle dit van die hand gewys. Dit is manne wat verkies het om by hulle volk en by die beginsels van Afrikanernasionalisme te staan.

Net soos Paul Kruger en sy Boere wat nie onder Britse juk wou buk nie, is ook mnr Jaap Marais en sy manne in die pers swartgesmeer. JM Froude, ‘n britse historikus, het onder meer in 1886 in Oceana geskryf na aanleiding van die anneksasie van Transvaal deur Shepstone: “The Boers have been so systematically abused and misrepresented that the English scarcely regarded them as human beings to whom they owed any moral consideration.”

In 1900 skryf Julian Ralph, ‘n Britse joernalis soos volg: ‘The curious breed, the Boers, produced by Africa, is descended from the scum of the Netherlands, and has since degenerated even further beneath the level of its lowly origins: the people have become even more stupid, filthy and crude than their forefathers. ”
In die Britse koerant, Express, international edition van 23-29 Maart 1934 verskyn ‘n berig onder die skuilnaam van Peter Tory. In die berig staan daar onder meer “The Boers are largely stupid. They are gross, foulmouthed and bloated with arrogance. They are probably the most uncittractive breed on earth. ” (Aangehaal uit How They Hate Us deur HM Molman en mnr Jaap Marais. Volgens mnr Jaap Marais kom Ralph en Tory se uitlatings neer op oorlogstaal.)

Paul Kruger en Jaap Marais

In die boek The Fall of the British Empire 1918-1968 skryf Colin Cross: Thus just a year after King George had opened in state the parliament of South Africa that parliament passed under republican control. ‘Oom Paul Kruger had won at last. ” Hy verwys hier na die Nasionale Party se verkiesingsoorwinning in 1948.

Nou ja, Paul Kruger het in sy laaste boodskap op 29 Junie 1904verklaar: “Veel van wat opgebou is, is tans vemietig, verniel en vervalle. Maar met eenheid van wil en eenheid van kragte kan daar weer opgerig word wat tans in die stof lê.” Kruger verwys natuurlik na die heroprigting van die Republieke wat op 31 Mei 1902 hul onafhanklikheid verloor het. Paul Kruger se ‘oorwinning’ in 1948 was net ‘n stadium tussen Republiekwording in 1961.

In lyn met Kruger se verklaring het mnr Jaap Marais in Desember 1995 verklaar: “Die een groot feit van die Afrikanergeskiedenis is dat die Engelse mag nooit daarin kon slaag om die Afrikanervolk blywend onder te kry nie. Telkens het hy opgestaan en oorwin.”

Vervolg...