Soos ons reeds 'n geruime tyd die waarheid oor Covid-19 aan ons lesers probeer bring, het ons hier weer eens bewyse van die bedrogspul.  Dit is nie net in Suid-Afrika waar mense snuf in die neus gekry het nie.  Talle lande, ook nou in Duitsland, is daar 'n spesiale komitee gestig wat bestaan uit regsgeleerdes wat van plan is om dagvaardings uit te reik sodra hulle ondersoeke finaal afgehandel is.

Reiner Fuellmich, wat al 26 jaar 'n advokaat vir verbruikersbeskerming in Kalifornië en Duitsland is, is 'n stigterslid van die Duitse buitelandse parlementêre Corona-ondersoekkomitee (Außerparlamentarischer Corona Untersuchungsausschuss, (ACU), wat op 10 Julie 2020 van stapel gestuur is.

Fuellmich lei die komitee se korrupsiekrisis-saak - 'n internasionale groepsgeding teen diegene wat verantwoordelik is vir die vals toetsings en bedrog in verband met Covid-19; hulle wat ‘n sogenaamde pandemie ontwerp het om ekonomiese verwoesting regoor die wêreld te bewerkstellig.

Hy skat dat meer as 50 ander lande die voorbeeld sal volg om ondersoek in te stel na die waarheid.

Professor Christian Drosten, Ph.D., 'n Duitse viroloog is die hoof van die Instituut vir Virologie aan die Universiteit van Bonn Mediese Sentrum. Drosten is veral bekend vir die ontwikkeling van die eerste diagnostiese toets vir SARS in 2003. Hy het ook 'n diagnostiese toets vir varkgriep ontwikkel, en in 2009 gehelp om paniek hok te slaan oor die H1N1.

Toe COVID-19 vroeg in 2020 opduik, het Drosten bly sê daar is geen rede tot kommer nie. Toe, skynbaar oornag, verander hy sy deuntjie, "asof iemand hom 'n teken gegee het." Skielik het Drosten beweer dat hierdie virus uiters gevaarlik is en dat drastiese maatreëls om dit te beperk, toegepas moes word.

Op grond van die hierdie soort getuienis het die Duitse regering hulle besluite geneem om ‘n grendelstaat in te stel en verskeie maatreëls getref. Intussen is ontdek dat Drosten se Ph.D.-verhandeling 'n bedrogspul is.

Afgesien van Drosten, is daar Lothar H. Wieler, die hoof van die Duitse ekwivalent van die Centers for Disease Control & Prevention, Tedros Adhanom Ghebreyesus, hoof van die Wêreldgesondheidsorganisasie en Neil Ferguson van die Imperial College in Londen.

Omdat hy nie seker was wat aangaan nie, het Fuellmich 'n ou vriend, dr. Wolfgang Wodarg, 'n voormalige lid van die Duitse Kongres en die Raad van Europa, gekontak. Wodarg het hom aangemoedig om ondersoek in te stel en het enkele name van kundiges voorgestel, soos professor John Ioannidis aan die Stanford Universiteit en professor en Nobelpryswenner Michael Levitt.

Hoe meer hy die beskikbare feite ondersoek, hoe meer het Fuellmich besef dat die COVID-19-situasie erg oordryf word. Uiteindelik het hy begin ondersoek instel om te sien of daar nog ander prokureurs is wat vrae het oor die wettigheid van die pandemie en die wêreldwye reaksie daarop.

Hy het ontdek dat Beate Bahner, 'n advokaat wat spesialiseer in mediese wetgewing, hom sterk daaroor uitgespreek en beweer het dat Duitsland se kwarantynmaatreëls ongrondwetlik is. Sy is in hegtenis geneem en vir 'n aantal dae in 'n psigiatriese afdeling aangehou. Nodeloos om te sê, dit was nie 'n bemoedigende begin nie.

Ontstellend, hoewel die regerings van baie nasies dieselfde magskeiding het as die VSA, waar hulle afsonderlike wetgewende, regterlike en uitvoerende gesag het, kom mens nou agter dat hierdie skeiding op die meeste plekke verbreek en byna vernietig is.

In plaas daarvan dat volke deur die wetgewers bestuur word (en wat die wettige mag het om wette te maak), word hulle deur die uitvoerende gesag, soos plaaslike goewerneurs regeer wat reëls en regulasies opstel sonder enige wettige reg en grondwetlike mag om dit te doen.

Hulle kan ten beste noodbestellings vir 'n paar dae uitreik, maar dit is waar hul regsbevoegdheid stop. Daarna moet die wetgewer ingebring word. Tog is ons hier, maande in die pandemie, en plaaslike goewerneurs en burgemeesters oor die hele wêreld reik steeds langtermyn verpligte maskerdra en sosiale afstandsbevele uit, en arresteer sommer diegene wat nie die reëls nakom nie! Hier in Suid-Afrika het ons dieselfde toedrag van sake sien gebeur: ANC-lede wat nie die bevoegdheid het om wette te maak nie het individueel geopereer en links en regs langtermynreëls vasgemaak wat deur die publiek nagekom moet word.

Ons het nou eindelik genoeg inligting wat bevestig dat die “dodelikheid” van die Covid-virus ooreenstem met die gewone griep en dat die absolute doodsrisiko gelykstaande is aan die risiko om in 'n motorongeluk te sterf.

Soos Fuellmich opgemerk het, moet die regterlike tak intree, en nou, uiteindelik, begin hulle dit doen. In Oostenryk het die konstitusionele hof 'n bevel uitgereik op 12 November 2020, wat nie net die skeiding van magte duidelik maak nie maar ook beklemtoon dat die wetgewende tak daarby betrokke moet wees. Ook dat 'n omvattende bespreking moet plaasvind waar beide kante aangehoor word. Daar is ander wetenskaplikes, behalwe diegene wat onder die regering se invloed is, en hulle sieninge moet ook oorweeg word. Hier in Suid-Afrika het 'n regter ook besluit dat die wetgewende parlement by die Covid-maatreëls betrokke moet wees en nie elkeen wat dink hy het iets op die hart nie.

Soos opgemerk deur Bet-David, is daar verskeie belangrike vrae wat beantwoord moet word:

• Wat het die pandemie veroorsaak?

• Wie het dit begin?

• Wie moet verantwoordelik gehou word?

• Op watter manier moet hulle verantwoordelik gehou word?

Fuellmich stem in en sê dat die beantwoording van hierdie vrae die rede is waarom die ACU gestig is. Regerings blyk nie bereid te wees om die antwoorde op hierdie vrae te ondersoek nie, en daarom het hy en drie ander prokureurs besluit om die taak op hulle te neem om groepsgedinge voor te berei. Die primêre vrae wat die ACU beantwoord wil hê, is:

1. Hoe gevaarlik is die virus regtig?

2. Hoe betroubaar is die PCR-toets; wat beteken 'n positiewe toets regtig?

3. Hoeveel skade berokken die anti-COVID-maatreëls die ekonomie en die gesondheid en welstand van die bevolking?

Die laaste vraag kan maklik beantwoord word, sê Fuellmich. Getuienis toon dat pandemiese maatreëls geweldige skade berokken het, en dat meer mense dood is deur ander mediese sorg te beperk as wat deur die virus self gesterf het.

Wat die gevaar van SARS-CoV-2 betref, het ons nou genoeg data wat toon dat die dodelikheid op dieselfde vlak as die gewone griep is en dat die absolute doodsrisiko gelykstaande is aan die risiko om in 'n motorongeluk te sterf.

Volgens Fuellmich het selfs die WGO nou erken dat die sterfte van COVID-19 gelykstaande is aan seisoenale griep. In Oktober 2020 het die WGO ook sy houding ten opsigte van inperkings omgekeer en gesê dat hulle nie meer aanbeveel om inperkings as 'n primêre beheermetode te gebruik nie.

Verskeie kenners het ook benadruk dat daar geen oormatige sterftesyfer is nie, wat beteken dat ons gedurende die “pandemie” 'n gemiddelde aantal sterftes gehad het, mense wat in elk geval sou sterf. En as daar geen oormatige sterfte is nie, hoe kan daar 'n dodelike pandemie wees? Dit rym nie.

Van die drie vrae is die tweede een miskien die belangrikste, want massatoetsing dryf die mite dat ons in 'n dodelike pandemie is. Soos verduidelik deur Fuellmich, het RT-PCR-toetse vir omgekeerde transkripsie-polimerase-kettingreaksie, verskillende swakpunte wat blykbaar gebruik word om onnodige vrees te skep.

Die feit is dat die PCR-toets nie ontwerp is om as 'n diagnostiese instrument te gebruik nie, aangesien dit nie kan onderskei tussen onaktiewe virusse en "lewende" of reproduktiewe virusse nie. As u 'n nie-produktiewe virus in u liggaam het, word u nie siek nie en kan u dit nie aan ander versprei nie.

Tweedens, die meeste laboratoriums versterk die RNS wat te veel keer versamel word, wat daartoe lei dat gesonde mense 'positief' is.

Samevattend versamel die PCR-depper RNS uit u neusholte. Hierdie RNS word dan omgekeerd getranskribeer in DNS. Hulle moet egter versterk word om waarneembaar te wees. Elke rondte van versterking word 'n siklus genoem, en die aantal versterkingsiklusse wat deur 'n gegewe toets of laboratorium gebruik word, word 'n siklusdrempel genoem.

As u bo 30 siklusse styg, word selfs onbeduidende rye virale DNS vergroot tot die punt dat die toets positief is, selfs al is u viruslading buitengewoon laag of die virus onaktief en hou dit vir u of niemand gevaar in nie.

Volgens Fuellmich is die konsensus dat enigiets meer as 35 siklusse wetenskaplik onverdedigbaar is. Tog word Drosten se toets en toetse wat deur die Wêreldgesondheidsorganisasie aanbeveel word, op 45 siklusse gestel.

As laboratoriums hierdie buitensporige siklusdrempels gebruik, het u 'n baie groter aantal positiewe toetse as wat u andersins sou hê. Op die oomblik, en nou al 'n aantal maande lank, is dit 'casedemic', wat beteken, 'n epidemie van vals positiewe.

Onthou, in die mediese terminologie verwys 'n "geval" na akkuraat gebruik na iemand wat simptome van 'n siekte het. Deur verkeerde positiewe toetse as 'gevalle' aan te meld, lyk dit asof die pandemie baie groter is as wat dit werklik is. Om hierdie rede is Fuellmich en sy span hoofsaaklik gefokus op die PCR-toetskwessie.

Hulle het bevestiging gekry van 'n aantal gerespekteerde immunoloë van regoor die wêreld, wat almal saamstem dat die PCR-toets nie in staat is om ons iets te vertel oor die oordrag van COVID-19 nie.

Vervolg...