Gedagtes vir elke dag
Of lees almal by Gedagtes vir elke dag
Daar is wel redes waarom Suid-Afrikaners die afgelope paar jaar met lang gesigte loop, maar daar is rede om ook te glimlag – God is in beheer van alle omstandighede. Daarom kan ons saam met die digter in Psalm 42 sê: Hoop op God, want ek sal Hom nog loof – die verlossing van my aangesig en my God! Dit is moontlik om God se vriendelike aangesig te ontmoet en sy glimlag oor ons te voel skyn, dan sal óns aangesigte ook verhelder!
DIE VSA-VERKIESING EN WÊRELDGEBEURE
Trump of Harris?
Ten tye van die skrywe hiervan is dit net ‘n kwessie van enkele dae voordat die Amerikaanse verkiesing plaasvind. Onwillekeurig wonder ‘n mens of die twee kandidate werklik die beste is wat deur die Amerikaanse bevolking van 335 miljoen mense opgelewer kan word.
Die Demokrate is natuurlik tradisioneel die meer liberale party terwyl die Republikeine weer meer konserwatiewe waardes voorstaan. Maar nou ja, gemeet aan ons waardes is die “konserwatiewe” Republikeine ongeveer DA-links!
Amerika en Engeland het Blank Suid-Afrika afgetakel
Die Amerikaanse regering het getrou aan die land waaruit hy ontspring het haastig Engeland se rol oorgeneem om Blank Suid-Afrika te vernietig. Die Britte het kort na die Tweede Vryheidsoorlog hier in Suid-Afrika daardie rol aan die Amerikaners oorgedra, terwyl hulleself steeds overpoosd die oorlog teen die Boer voortgesit het. (“a War without bullets, but a war still”) Die Amerikaners het groot sukses bereik in aftakeling van die Suid-Afrikaanse Blanke regering deur allerlei insypel-aksies asook ondermyningstaktiek deur hulle uitgevoer.
Amerikaners belê finansieël in aftakeling
Verskeie stigtings soos die Ford Foundation het deur die jare substansiële finansiële bydraes gemaak in die vorm van skenkings en die aanbied van programme wat deurentyd ten doel gehad het om die Suid-Afrikaanse regering te ondermyn. As ‘n politieke leier soos Pik Botha eers oorgenooi is Amerika toe en daar ‘n week of wat deur die ‘State Department’ getrakteer is, kon die gevolge onmiddellik duidelik waargeneem word. Aan die hand van USSALEP, ‘n leier-uitruil-program van die Amerikaners is menige jong leier gebreinspoel om die Amerikaanse trom in Suid-Afrika te slaan.
NP-leiers swig onder druk, begin heimlik saamwerk
Later het die NP-regering ver genoeg geswig onder hierdie druk. Ruggraatlose leiers soos John Vorster, Pik en PW Botha en FW de Klerk het oor hul voete geval het om na die pype van die Amerikaanse regering te dans. Daarom kon die Amerikaanse taktiek nou verander – nie meer soseer was ondermyning en druktoepassing nodig nie, eerder vleiery en ompkopery.
Demokrate en Republikeine wou dieselfde uitkoms in SA sien
So het ons telkemale gesien dat daar meer skade aan ons binnelandse politieke beleid aangerig is onder ‘n meer konserwatiewe (Republikeinse) Amerikaanse administrasie as wanneer die Demokrate daar regeer het. Dink byvoorbeeld aan die demokraat Jimmy Carter (1977-1981) met sy uitgesproke vyandige aanslag teen die ‘Apartheids Regime’ in Suid-Afrika. Eers toe die Republikeine Ronald Reagan in die Withuis instem, het drastiese vordering met die aftakeling van apartheid in Suid-Afrika begin. Reagan het ‘n beleid van Constructive Engagement gevolg. Hy het die beleid as volg verduidelik:
“quiet diplomacy” was the correct course of action. He claimed that this approach had already achieved “sizeable progress” in influencing the South African regime, and that it was “counterproductiveforone country tosplashitselfallovertheheadlines, demanding that another government do something.”
Blank Suidwes en Blank Suid-Afrika vernietig
Die Internasionale Geldmag wou presies dieselfde doel bereik met Suidwes as in Suid-Afrika. Maar Carter se aamhoudende galbrakery het weersin by die Blanke kieser in Suid-Afrika gewek, terwyl Reagan se toenaderingsbeleid veel meer vermag het – ook die weggee van Suidwes-Afrika in 1990. En skaars 4 jaar daarna sou die NP-regering die res van sy eie mense ook uitverkoop toe die laaste Blanke Regering in Afrika deur hul toedoen vernietig is.
Trump beter as Kamala?
Ook vandag is ‘n groot gros Afrikaners begerig om Donald Trump in die Oval Office te sien, en geeneen kan betwyfel dat dit loshande ‘n beter keuse as leëkoppie Harris sal wees nie.
Tog moet mens besef dat die Amerikaanse president maar bloot die strooipop is wat voorgehou word, alle besluitneming vind agter die skerms plaas. Deur ‘n handjievol Joodse beleidmakers word beleid bedink en uitkomste bepaal. Geen beter bewys daarvoor sal gevind word as die afgelope bewindstermyn van Jou Biden nie. Daar kan geen twyfel bestaan dat hy nie daatoe in staat was om die Weste te lei nie.
Demokrate en Republikeine eintlik maar dieselfde
Watter party dus in Amerika aan bewind is, is eintlik nie ter sake nie. Die invloedryke geheime regering bly dieselfde handjievol mense. Dit is treffend onderstreep deur die antwoord van Fidel Castro, destyds president van Kuba, toe hy in 1960 gevra is watter Amerikaanse kandidaat hy die verkiesing sou wou sien wen – Kennedy of Nixon?
“It is impossible to compare two shoes worn by the same person. America is governed by one party – the Zionist Party and it has two wings. The Republican wing which represents the hard line Zionist power, and the Democratic wing which represents the soft Zionist power.
There is no difference in the goal sand strategies, it is the means and tools that slightly differ.”
Amerikaners ook getroue Sioniste
Die waarheid hiervan word nou weer duidelik waargeneem met die oorlogsituasie in die Midde-Ooste. Die Sionisitiese staat Israel is tans feitlik van alkant beleër. Hulle veg aan verskeie fronte en is sigbaar besig om die stryd te verloor – ten spyte van Westerse beriggewing wat die teendeel beweer. Die Amerikaanse regering ondersteun die Israeliese regering deurentyd in hierdie oorlogspoging. Sopas het hulle weer die Irakese lugruim beskikbaar gestel vir gebruik deur Israeliese vegvliegtuie om ‘n aanval op Iran te loods. Dit maak hulle natuurlik medepligtig aan daardie operasie. Hierdie volgehoue ondersteuning van hul meesters gaan die Amerikaners duur te staan kom. Wanneer die Iranese weermag terugslaan gaan heelparty Amerikaanse basisse in die Midde-Ooste waarskynlik ook vernietig word.
Amerika nie meer die enigste supermag nie
‘n Afgetrede generaal van die Amerikaanse weermag skets ‘n donker prentjie soos verlede week deur RT aangehaal:
The former Joint Chiefs of Staff chairman, who served under both presidents Donald Trump and Joe Biden, said that there were now three superpowers in the world: the US, Russia and China.
“During the Cold War there were two [superpowers], immediately following the Cold War there was a unipolar moment, so for a short time the US clearly was preeminent and the only real superpower out there,” according to Milley.
“But today, it is clear that we are in a multipolar world,” Milley said.
Boonop is twee van hierdie drie super-moondhede aan die kant van Iran en nie ook gedienstig gedweë Israeliese lakeie soos die Amerikaners nie.
Politieke orde gaan radikaal verander
Ons kan dus kort na die Amerikaanse verkiesing ‘n hele nuwe politieke orde sien met ‘n gepaardgaande verskuiwing van mag. Die Amerikaanse empaaier is kennelik besig om in mekaar te stort. Die Amerikaanse weermaglede is gedemotiveerd en het grootliks patriotiese trots verloor. Die kultuur van “wokism” het onder die Amerikaanse bevolking posgevat nadat etlike geslagte onder ‘n humanistiese skoolstelsel gebreinspoel is om byvoorbeeld te glo dat daar meer as twee geslagte by mense bestaan. Dit is tekenend van ‘n beskawing wat besig is om tot ‘n val te kom.
Gebeure in Midde-Ooste bepalend
Dit kan dus min skeel watter marionet die komende Amerikaaanse verkiesing wen. Die verwikkeling van sake in die Midde-Ooste gaan waarskynlik ‘n groter impak op die ontplooing van die internasionale politieke wêreld hê.