Hannes Ollewagen

1 Pet. 4:1-19

“Maar bo alles moet julle mekaar vurig liefhê, want die liefde sal ’n menigte sondes bedek.” (:8).

‘n Rare verskynsel in ons samelewing – liefde. Die mense word mos deur die vermaaklikheidswêreld van die dag geleer wat “liefde” is. ‘n Oppervlakkige, oënskynlik opwindende gevoel tussen twee mense waarin elkeen se selfsugtige geluk en begeertes belangrik is. ‘n Situasie waarin die res van die wêreld nie bestaan nie en nie in ag geneem hoef te word nie. Daar is nie sprake van opoffering, selfvernedering, diensbaarheid en vergewensgesindheid, m.a.w. ware liefde, nie.

Liefde is dan ook sekerlik die een deugde wat in die Woord van God nie genoeg beklemtoon kan word nie. Die Here leer vir ons dat liefde vir God en ons naaste die fondament van die wet en die profete is. “Aan hierdie twee gebooie hang die hele wet en die profete.” (Matt. 22:40). Paulus bevestig hierdie woorde van Christus Jesus in sy brief aan die Galásiërs. “Want die hele wet word vervul in een woord, naamlik: Jy moet jou naaste liefhê soos jouself.” (Gal. 4:14).

Frank Peretti

Lees reeks by Die duisternis van hierdie eeu

Verslae kyk Hank en Mary na hulle voordeur. Carmen het die deur letterlik gebreek toe sy daar uit is.

“Jy kan gerus ’n ander hemp aantrek,” sê Mary eindelik. “Joune is flenters.”

“Ja, sowaar. Net reg vir ’n vloerlap. Eina!”

“Wat is dit?” vra Mary besorgd en dan wys Hank haar die plek aan sy arm waar Carmen hom gebyt het. Dis persblou opgeswel met die tandemerke duidelik sigbaar. “Sjoe, ons beter die bytplek skoonmaak. Kom deur badkamer toe.”

Hank stap deur badkamer toe en Mary begin die wond was. “Haai, Hank, sy het jou op vier plekke gebyt. Kyk net hier.” Mary sug en skud haar kop. “Ek het altyd geweet daardie vrou voorspel niks goeds nie.”

Die voordeurklokkie lui en Mary stap om dit te gaan oopmaak. Na ’n paar oomblikke hoor hy haar roep: “Kom hiernatoe Hank, asseblief.”

In die Voortrekkereeufeesjaar het dr DF Malan op die tweede Uniale kongres van die Nasionale Party in Bloemfontein gesê: "Die Eeufeesjaar waarin ons lewe is vir ons 'n Godgegewe geleentheid. Hy is dit, omdat elke volk magteloos is sonder idealisme, en dit die jaar is waarin ons weer uit die doodslaap van materialisme ontwaak tot nuwe lewe en nuwe besielende vergesigte."

Dr Malan het sy boodskap gerig in 'n tyd toe die Afrikanervolk in armoede verval was en juis in daardie omstandighede die groot taak op sy skouers moes neem om te beur teen die magte wat die blankedom bedreig het.

Die Afrikaner het in die Eeufeesjaar as volk weer opgestaan en voortgebeur tot nuwe politieke, ekonomiese en kulturele hoogtepunte.

KULTUURDAGBOEK 8 NOVEMBER

Lees volledig by Kultuurdagboek

Minder as drie weke nadat Simon van der Stel in 1679 as kommandeur van die nedersetting by die Kaap aangekom het, het hy en 'n paar amptenare te perd 'n inspeksietog na Hottentots-Holland (later Somerset-Wes en omgewing) onderneem. 'n Paar vryburgers het daar geboer. Nadat hulle werk in die Hottentots-Holland afgehandel was, het hulle met 'n ompad teruggegaan.

Op 8 November het hulle by 'n landstreek uitgekom wat in die Dagregister beskryf word as 'n "vlacke valeij, in sich begrijpende attelijcke duysent morgen schoon weijlant,mede seer treffelijcke afwaterende verse rivier, ter wedersijde met schoone hooge boomen versiert, beguam tot tuijnen en brandhout."

Hulle het op 'n eiland in die rivier (wat later Eersterivier genoem is) oornag. Op hierdie eiland was baie pragtige hoë bome.

Frank Peretti

Lees reeks by Die duisternis van hierdie eeu

Marshall staan by die glasdeur net langs die kombuis en staar verslae na die dalende skemer. Sy gedagtes is ’n warboel van pynlike emosies, vrae en talle name — name soos Bernice, Kate, Sandy, Langstrat, Omni Korporasie, Kaseph en nog baie ander skarrel deur sy brein.

Hy weet nie hoe lank hy daar gestaan het nie, maar een ding is seker: hy het die einde van een tydperk in sy lewe bereik. Nou besef hy onteenseglik dat alles verander het. Te lank het hy gedink hy kan hierdie situasie hanteer, maar nou weet hy dat hy gefaal het. Net soos Harmel, Strachan, Edie, Jefferson, Gregory, die Carlucci’s en nog talle ander, is hy deur Kaseph en sy trawante vernietig.

Verward vee hy met sy hand oor sy hare. Hy moet ophou dink. Die gedagtes is soos vuishoue wat hom op die krop van sy maag tref. Tog kan hy nie afskakel nie. Die vrae teister hom. Hoe het die mense dit reggekry? Hoe kan hulle so magtig wees dat hulle menselewens letterlik kan verwoes? Is dit net ’n bisarre toeval? Nee, hy weet net nie. En buitendien is baie van sy probleme seker ook sy eie skuld. Hy het immers sy familie verwaarloos. Hy kan dit nie nou op die Organisasie se rekening plaas nie. Die harde werklikheid is egter dat hy sy familie verloor het, net soos al die ander.

Skielik hoor hy ’n geluid by die voordeur.

KULTUURDAGBOEK 7 NOVEMBER

Lees volledig by Kultuurdagboek

Aanvanklik het die Britse militêre owerheid Boere wat in die Tweede Vryheidsoorlog oorgegee het, as spioene en verkenners gebruik maar dan op 'n nie-amptelike basis. Die geringe uitwerking van die Britse proklamasie van 7 Augustus 1901, waarvolgens burgers wat ná 15 September nog met die stryd voortgegaan het, vir altyd uit die land verban sou word of al hulle eiendom sou verloor, het die Britse owerheid egter laat besluit om voortaan meer georganiseerd van hierdie mense wat so moeg vir oorlog was, gebruik te maak.

Invloedryke Boere wat reeds die eed van trou aan die Britse kroon afgelê het soos onder andere generaals APJ Cronjé en Piet de Wet, het in Desember 1900 die sogenaamde Burgervredeskomitees gestig omdat hulle die guerilla-oorlogvoering as sinloos en selfvernietigend beskou het.

Johan Hack

Ware woorde van Ds JD Kestell, gister en vandag

Ds J D Kestell het geskryf in ‘MET DIE BOEREKOMMANDO’S'.   “God het die Afrikanervolk in hierdie groot stryd gevorm en gelouter. Hy is nie uitgedelg nie; sy taal is nie vernietig nie. Die mag van die vyand het hom oorweldig; hom soos n magtige golf oorspoel; maar die Afrikanerwil en –gees bestaan steeds. Geen swaard kan daardie wil buig nie; geen geweld kan daardie gees onderdruk nie. Die Afrikanervolk bly n onuitwisbare element van die Britse ryk.” Bevind ons onsself nie tans in ‘n situasie wat dieselfde is nie?

Ds Kestell het geskryf oor die leiding, deursettingsvermoë en geloof van die Afrikanervolk en hoe hard daar gestry is om onafhanklikheid te behou.

Ds Kestell sou heel moontlik sy kop in skaamte laat sak het as hy ons benarde posisie as Afrikaners moes aanskou in vandag se tyd, veral na wat die volk moes deurmaak tydens die Tweede Vryheidsoorlog.

Frank Peretti

Lees reeks by Die duisternis van hierdie eeu

In die donker kamer onder die groot huis, is Kaseph en sy volgelinge steeds besig om te mediteer. Agter hulle staan die Sterkman met sy wagte en assistente langs hom. Sy afskuwelike gesig is vertrek in ’n wrede grynslag en sy slagtande glim in die kerslig.

“Een vir een word ons struikelblokke uit die weg geruim,” sê hy. “Ja julle offerande sal vir julle groot voorspoed bring. Bring haar.”

In die boonste kamer sit Susan magteloos tussen die twee wagte, haar hande agter haar rug vasgemaak. In haar desperaatheid bid sy tot die een ware God wat sy nog nie werklik ken nie, maar in Wie se bestaan sy wel glo. Hy alleen kan haar nou help.

* * *

Tal bereik die berge en styg op en op tot bo. Dan begin hy sweef, geruisloos en onsigbaar. Hy merk dadelik dat die demoniese wolk steeds digter word soos meer en meer demone by die ander aansluit. Hy kan maar net vertrou dat die gebedsdekking voldoende is, sodat hierdie bose magte hom nie sal raaksien nie.

Guilo hou die lugruim afwagtend dop. Met dankbaarheid bemerk hy die Kaptein wat soos ’n valk na hulle toe neerdaal.

Toe Tal langs Guilo tot stilstand kom, kyk Guilo die kryger langs hom dringend aan.

“Ons het die dekking,” fluister Tal.

KULTUURDAGBOEK 6 NOVEMBER

Lees volledig by Kultuurdagboek

Genl Christiaan de Wet het teen hierdie tyd van die oorlog met sy besondere en suksesvolle wyse van oorlogvoering by die Engelse magte 'n onuitwisbare begeerte laat ontstaan om die vermaarde generaal vas te keer. In die laaste drie maande van die jaar 1900 het hulle twee keer byna daarin geslaag en het genl De Wet ernstige teenslae gely.

Aan die begin van Oktober het genl De Wet se kommando Frederickstadstasie beset en genl Barton vyf dae daar vasgekeer. Vanweë ernstige versuim van die kant van sommige offisiere het Engelse versterkings hulle ongesiens bereik en moes die burgers terugtrek met 'n lewensverlies van 30. Van daar het hulle na Bothaville beweeg. Langs die pad het pres MT Steyn, op weg terug van Transvaal, hom by hulle aangesluit.

Op 5 November het hulle Bothaville bereik, voor die aanrukkende Engelse kolonnes.

KULTUURDAGBOEK 6 NOVEMBER

Lees volledig by Kultuurdagboek

Op hierdie dag het Vrystaatse verteenwoordigers van dr DF Malan se Nasionale Party en ondersteuners van genl JBM Hertzog, wat by die oorlogverklaring van September 1939 van die Verenigde Party afgeskei het, in 'n kongres in Bloemfontein vergader om die Herenigde Nasionale Party of Volksparty te stig (die woord 'hereniging' hier dui op die byeenkom van Nasionaliste wie se paaie by Samesmelting in 1934 geskei het toe die Nasionale Party onder leiding van dr DF Malan voortgesit is, maar die grootste deel daarvan in die toé gestigte Verenigde Party opgegaan het.)

Onderhandelinge vir die hereniging is onmiddellik na September begin, en dr Malan het aangekondig dat hy genl Hertzog as leier van die nuwe party sou aanvaar.

Frank Peretti

Lees reeks by Die duisternis van hierdie eeu

By die Sterkman se skuilplek, is alles in rep en roer. Vir Guilo en sy vier en twintig hemelse krygers wat die situasie dophou, is dit duidelik dat een of ander uittog aan die kom is. Die skare swart  demone fladder en krioel soos 'n swerm bye.

“Hulle maak gereed vir iets,” sê een kryger ernstig.

“Ja,” stem Guilo saam. “Maar nogtans is alles nie lekker nie. lets is iewers fout en ek dink dit hou verband met haar.”

Rondom die geboue staan voertuie van alle soorte geparkeer. Almal is hoog gelaai met al die kantoorbenodigdhede, kabinette en selfs Kaseph se opgestopte trofeë en meubels. Die personeel is besig om die laaste persoonlike items aan te dra en die vertrekke op te ruim. ’n Atmosfeer van gespanne opwinding is voelbaar en die staf gesels gedemp met mekaar.

In die groot kliphuis, is Susan Jacobson in haar kamer besig om ’n hoop dokumente en papiere te sorteer. Sy probeer van alle oortollige materiaal ontslae raak, want sy het slegs een tas waarin haar goed gepak moet word. Met ’n dringende gebed in haar hart, begin sy die dokumente verdeel. Die helfte word netjies in die tas ingepak. Daar is ook foto’s, fotostate en onontwikkelde films.

Todd Burpo

Lees reeks by Die hemel is werklik

TWEE SUSSIES

Soos die groen somersdae plek gemaak het vir 'n pragtige herfs, het ons af en toe met Colton oor die hemel gepraat. Maar een gesprek het deurlopend plaasgevind: Toe Colton Jesus in die hemel gesien het, hoe het Hy gelyk? Die rede waarom die onderwerp so dikwels ter sprake gekom het, is omdat ek as leraar baie tyd in hospitale, Christenboekwinkels en ander kerke deurgebring het - almal plekke waar daar baie tekeninge en skilderye van Jesus is. Sonja en die kinders was baie keer saam met my; dus het dit 'n tipe speletjie geword. Wanneer ons op 'n prent van Jesus afgekom het, sou ons Colton vra: "Wat van die een? Lyk Jesus so?"

Colton sou sonder uitsondering 'n oomblik na die prent kyk en dan sy koppie skud. "Nee, die hare lyk nie reg nie," of "Nee, sy klere is nie reg nie."

KULTUURDAGBOEK 5 NOVEMBER

Lees volledig by Kultuurdagboek

Baie jare is die stuk Britse geskiedenis wat hom in 1605 afgespeel het, toe ene Guy Fawkes die Buskruitkomplot teen die Britse vors Jakobus I en sy parlement in werking wou stel, ook in Suid-Afrika en selfs deur Afrikaners wat niks begryp het van die oorsprong van hierdie dag nie, heel vrolik saamgevier.

Klappers is afgeskiet, geld is van huis tot huis deur vuilgesmeerde kinders ingesamel, en  vreugdevure is aangesteek. Niemand het eintlik die foltering en verraad rondom die Guy Fawkes-voorval geken nie maar intussentyd is hierdie Britse episode ewe verraderlik in ons land lewend probeer hou.

Algaande het die Afrikaner se nasionale trots en selfkennis egter die oorhand begin behaal en was dit net die waarlik verlooptes en onkundiges wat hierdie dag nog met klappers herdenk het.

Todd Burpo

Lees reeks by Die hemel is werklik

POP

Op 'n sonnige dag in Augustus het Colton, toe vier jaar oud, op die passasiersitplek van my rooi bakkie geklim en het ons Benkelman toe gery. Ek moes soontoe gaan om 'n kwotasie vir 'n installasie te gaan doen en het besluit om Colton saam te neem. Hy was nie juis geinteresseerd in die installasie van industriële garagedeure nie. Maar hy was mal daaroor om in my diesel-Chevy te ry omdat sy karstoeltjie hoër was as in die Expedition en hy alles kon sien.

Benkelman is 'n klein plaasdorpie ongeveer 60 kilo­meter suid van Imperial. Dit is in 1887 gestig, maar nou het dit begin verval soos so baie ander gemeenskappe in die platteland van Nebraska. Die aantal inwoners was besig om af te neem omdat tegnologie die werk op die plase begin verminder en mense na groter stede verhuis het vir werk. Ek het verby die bekende kunsmis- en aartappelaanlegte gery wat aan die oostekant van Imperial staan, toe het ek suid gedraai in die rigting van Enders-meer.

Frank Peretti

Lees reeks by Die duisternis van hierdie eeu

Die byeenkoms is weer in Juleen Langstrat se woning, in die half- donker woonkamer, met die een brandende kers. Soos altyd is Langstrat die leidende figuur wat instruksies gee. Shawn is daar, die ondersteuner en helper en die ander speler in die drama is Sandy. Hierdie byeenkomste het al ’n gereelde instelling geword en hulle is besig om die jong meisie te leer om die wêreld van psigiese magte en ondervindings te betree. En sy is aangegryp en oorweldig deur al die nuwe belewinge. Dis ’n stadige, ritmiese oefening — asemhaling . . . in . . . uit. . . in . . . uit . . . ontspan . . . ontspan . . . ontspan . . .

Sandy is al redelik toegerus om na ander vlakke van bewussyn oor te gaan — die vlakke waarop die mens nie gewoonlik funksioneer nie.  Iewers onder die gewone vlakke is die vlakke waar die psigiese magte en vermoëns funksioneer. Om hierdie vlakke te bereik, vereis meditasie, konsentrasie, en die absolute ontspanning van die liggaam. Al hierdie sake het Sandy al aangeleer onder die bekwame leiding en toesig van Langstrat.